Ηρώ Ζερβάκη : Προς δήθεν «θιγόμενους από τη δήλωση της Ρένας Δούρου»

«Λαγός την φτέρη έσειεν, κακό της κεφαλής του»

Στους δήθεν «θιγόμενους» από τη δήλωση της Ρένας Δούρου ότι «αλλιώς μαζεύει τα
σκουπίδια ένας μνημονιακός και αλλιώς ένας αντιμνημονιακός», θα θυμίσουμε ορισμένα
θέματα της διαχείρισης απορριμμάτων της Αττικής:
1. Τον Μάρτιο 2013 ανατράπηκε η βασική αρχή του Περιφερειακού Σχεδιασμού που
προβλέπει ότι κάθε διοικητική περιφέρεια επεξεργάζεται και διαθέτει τα απορρίμματα
στα διοικητικά της όρια, καθώς με Υπουργική Απόφαση στην Αττική «θάβονται»
σκουπίδια ΚΑΙ από την Πελοπόννήσο.
Δεν είδαμε μέχρι σήμερα κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να αντιδρά σε αυτό ή,
τουλάχιστον, να υπερασπιστεί την Αττική γή, διεκδικώντας το αυτονόητο, δηλαδή
να μπορεί και η Αττική να «εξάγει» τα δικά της απορρίμματα σε άλλες διοικητικές
περιφέρειες.

2. Με την οικονομική κρίση και την ύφεση τα απορρίμματα της Αττικής έχουν μειωθεί

δραματικά ώστε δικαιώνονται οι απόψεις μας (που έχουμε εκφράσει από το 2011) για το
ότι επιχειρείται η κατασκευή μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων που δεν μπορούν να
λειτουργήσουν και θα μείνουν «εργοστάσια-κουφάρια».

Σήμερα τα απορρίμματα της Αττικής είναι ΛΙΓΟΤΕΡΑ από τα προβλεπόμενα από τους
εμπνευστές των «μεγάλων επενδύσεων»:

ΕΤΟΣ   ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΑΠΟΡ/ΤΑ (kg)

2009   2.128.742.727

2010   2.158.510.898

2011   1.852.545.586

2012   1.730.428.992

2013 (α΄δίμηνο) 248.243.717

2013 (εκτίμηση)   1.500.000.000

Δεν είδαμε μέχρι σήμερα κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να δημοσιοποιεί τις
πραγματικές ποσότητες απορριμμάτων της Αττικής και τα ποσοστά μείωσής τους (αφού,
βεβαίως, αφαιρεθούν τα απορρίμματα της Πελοποννήσου και των υπολειμμάτων των
ΚΔΑΥ που μόνο υπολείμματα δεν είναι).
Επίσης, δεν είδαμε μέχρι σήμερα κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να ζητά αναθεώρηση
των δρομολογημένων σχεδιασμών ώστε να ανταποκρίνεται στη σημερινή κατάσταση της
κρίσης και της φτώχειας.

3. Στις ευρωπαϊκές οδηγίες (και στους ελληνικούς νόμους που αυτές ενσωματώθηκαν)
προβλέπεται μια «ιεραρχία» σε ότι αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων, στην
κορυφή της οποίας βρίσκεται η ανακύκλωση.
Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη
διαλογή στην πηγή και την αύξηση της ανακύκλωσης που θα είχε ως αποτέλεσμα τη
μείωση των ποσοτήτων απορριμμάτων προς επεξεργασία, σημαντική οικονομία (στις
επενδύσεις και στο κόστος επεξεργασίας, δηλαδή στις τσέπες των πολιτών) και τεράστια
περιβαλλοντικά οφέλη για την Αττική (σε ενέργεια, σε χώρους ΧΥΤΥ, κ.ά).

4. Η αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού της Αττικής αποτελεί αρμοδιότητα του
Περιφερειακού Συμβουλίου, το οποίο καμιά γνώση, ενημέρωση και πολύ περισσότερο
απόφαση δεν έλαβε.
Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να έχει την ευαισθησία να προβεί σε
αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού, να συντάξει και εγκρίνει Στρατηγική
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, να κάνει δημόσια διαβούλευση για τη διαδικασία
του ανταγωνιστικού διαλόγου, να εισάγει και να ζητά αποφάσεις των αρμόδιων
συλλογικών οργάνων (Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, Διοικητικό Συμβούλιο ΕΔΣΝΑ)
για τη διαγωνιστική μέθοδο, ενώ τα πάντα μεθοδεύτηκαν, δρομολογήθηκαν και
υλοποιήθηκαν «εν κρυπτώ» σε γραφεία μελετητών, εργολάβων, αιρετών και – τελικά –
κυβερνητικών.
Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να έχει την ευαισθησία να ελέγξει την ίδια
τη συγκρότηση των αρμοδίων Επιτροπών του διαγωνισμού ώστε να εξασφαλίσει το
αδιάβλητο της διαδικασίας (προσφάτως είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία που
καταδεικνύουν επιχειρηματική συνεργασία ενός τουλάχιστον μέλους της Επιτροπής με
εργολάβους και μελετητές).

5. Ενόψει της λήξης μιας σύμβασης υπηρεσιών, ο αρμόδιος φορέας οφείλει να προκηρύξει
διαγωνισμό για την παροχή της υπηρεσίας αυτής μετά τη λήξη της σύμβασης.
Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά αντ΄αυτού έγινε
ανανέωση της σύμβασης (!) χωρίς διαπραγμάτευση (!), δηλαδή με τιμές του 2009 για
οικονομικό αντικείμενο 60 εκατομμυρίων ευρώ (!)
Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να ενοχλείται που στο κονσόρτιουμ του
αναδόχου περιλαμβάνεται όχι μόνο ο συνεταίρος του μέλους της Επιτροπής του
ανταγωνιστικού διαλόγου αλλά – για μια ακόμα φορά - ο «εθνικός εργολάβος» των
σκουπιδιών.

6. Το φθινόπωρο-χειμώνα 2011 με αφορμή την απεργία της ΠΟΕ-ΟΤΑ και αιτιολογία τη
δημόσια υγεία επιχειρήθηκε η «πρόβα τζενεράλε» για την αποκομιδή των απορριμμάτων
από ιδιώτες.

Δεν είδαμε κανέναν «μνημονιακό» αρμόδιο να ενοχλείται για το ότι οι εργολάβοι
περισσότερο βρώμιζαν τις πόλεις παρά μάζευαν τα σκουπίδια, για το ότι δεν πήγαιναν
τα σκουπίδια στον ΧΥΤΑ αλλά σε όποιο γήπεδο μπάσκετ ή ελεύθερο χώρο έβρισκαν, για
το ότι το κόστος ήταν πολλαπλάσιο του κόστους αποκομιδής από τους ίδιους τους ΟΤΑ.

Τελικά, δεν επιβεβαιώνεται απλώς η δήλωση της Ρένας Δούρου, αλλά αποδεικνύεται και
ότι «άλλη ευαισθησία για τους πολίτες σε καιρό κρίσης έχει ένας μνημονιακός και άλλη ένας
αντιμνημονιακός».


Ηρώ Ζερβάκη
Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής