Δε ξέρω γιατί ή πρώην δασκάλα μου (λέω πρώην γιατί με έδωσε στην άλλη τάξη ..) την χαρά μου για το να συμμετέχω στο παιχνίδι με τους συμμαθητες μου ήθελε να την βάλει σε σειρά..
Δε λέω κάποια στιγμή κ εμείς οι ατιθασοι μπομπιρες πρέπει να μάθουμε την οργάνωση..Συγνωμμη όμως που στα δυόμιση μου χρόνια η χαρά μου να παίξω είναι χειμμαρος .
Στεναχωρεθηκα αφάνταστα όταν με έβαλαν σε μια γωνία να σκεφτώ το ΛΑΘΟΣ μου ..να παίζω δηλ όταν έρχεται ή σειρά μου ...εγώ εκλαιγα αλλά εσύ πρώην δασκάλα μου που κανείς αυτή τη δουλειά γιατί λατρεύεις τα παιδια ..έτσι πρέπει τουλάχιστον ...με άφησες να
σκεφτώ .κι εγώ ηθελα να παίξω ..κι αφού δε σταμάτησα το κλάμα μου με τιμωρησες (ωχ Συγνωμμη ξέχασα ..ντυσαμε τη λέξη τιμωρία ..αλλιως) κι άλλο .
Πήρες όλους τους φίλους μου ,τους εβγαλες στην αυλή να παίξουν ..κι εμένα μου έκλεισες την πόρτα με άφησες εκεί μόνο μου ..να σκεφτώ το λάθος μου ..και να κλαίω . ..ώσπου ήρθε ή καλή μου ή γιαγιά να με πάρει και με βρήκε σ αυτή την κατάσταση μόνο μου στο πάτωμα να κλαίω και να κλαίω ..και τα έκανε όλα λίμπα ή γιαγιά ..και καλά έκανε .
Εγώ Έκλαψα πολύ ..μέχρι το απόγευμα δε μπορούσα να ηρεμησω ..
Στεναχωρεθηκα ..αλλά ξέρεις κάτι δασκάλα μου ..που τόσο πολύ με αγαπουσες που με εδτειλες σε δέκα μέρες σε μια άλλη τάξη;;
Καλή είναι ή τάξη καλή και η σειρα καλοί και οι κανόνες ..εγώ είμαι μωρό ακόμα κ έχω καιρό να τα μάθω αυτά ..
Εσύ όμως είσαι μεγάλη και στεναχωριεμαι για σένα αλήθεια ..υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθεις και δε ξέρω αν έχεις χώρο στην καρδιά σου πια..
Στοργή αγάπη συμπόνοια .το ξέρω πως εμείς τα μωρά είμαστε δύσκολοι χαρακτήρες και σας σπαμε τα νεύρα καμία φορά ..αλλά αλλά αν ηξερες να με πάρεις μια αγκαλιά ..κι ας μη το λέει ο κανονισμός σου ..αν "με έβλεπες " την ώρα που εκλαιγα πολύ σ εκείνη τη "γωνία της σωφροσύνης " όλα θα ήταν αλλιώς για σένα ..
Δε με πειράζει που πήγα στην άλλη τάξη ..τάξεις θα αλλάξω στη ζωή μου πολλές ..με πειράζει όμως που μια δασκάλα θεωρεί την σειρά κ την προτεραιότητα των κανονισμών πιο σπουδαία πράγματα από την αγκαλιά...και την στοργή ..
πηγή:facebook
1 Σχόλια
Καθώς περιπλανιομουν στο διαδίκτυο έτυχε να διαβασω το άρθρο σας! Ομολογώ οτι μου εκανε τρομερή εντύπωση ο τίτλος που επιλέξατε να βάλετε! Τυγχάνει λοιπον να ειμαι κατοικος της περιοχής κ παιδαγωγός με σύμβαση εργασίας σε αλλη περιοχή! Αναφέρεται λοιπον οτι το παιδι σας θέλει να ειναι χαρούμενο να παίζει κ να γελάει! Θεωρειται οτι τα άτομα που εμπιστευεστε το παιδι σας θέλουν το αντίθετο;;; Επισης αν η χαρά του καθε παιδιού στο παιχνίδι ηταν χείμαρρος,χείμαρρος θα ηταν κ η οργή σας οταν σας ενημέρωνε η παιδαγωγός οτι το παιδι σας χτυπησε σοβαρά! Να σας ενημερώσω οτι συνηθως το σύνολο της τάξης αποτελείται απο 25 παιδια και ανω! Τι θα γινόταν αν η χαρά όλων των μπομπιρων ηταν χείμαρρος; Η κυρία του για καποιον λόγω που εκεινη έκρινε τον έβαλε να κατσει στην γωνία-καρέκλα της σκέψης για να καταλαβει-αναγνωρίσει το λαθος του και να γινει πιο υπεύθυνος! Την οποία ο καθε μικρός μας φίλος θα επρεπε να γνωρίζει απο το σπιτι του εφόσον υπάρχουν όρια και θα πρεπει να τηρεί κ να συμμορφώνεται με αυτα! Και οταν ενα παιδι δεν συμμορφώνεται με τους κανονισμούς της τάξης γιατι καλώς η κακώς οι κανόνες πρεπει να υπάρχουν μαθαίνει να χάνει πραγματα οπως ειναι το παιχνίδι της αυλής! Χωρις αυτο να σημαινει οτι θα κατσει όλη την ωρα μεσα στην τάξη! Ενα πεντάλεπτο ειναι αρκετό για ενα παιδι! Ειναι καλο να υπάρχουν όρια! Όρια που χτίζουμε το πρωι στο σχολείο κ συνεχίζουν να χτίζονται στο σπιτι! Κ αντίστροφα! Δν διαφωνώ οτι ενα παιδι 2.5 χρόνων χαρακτηρίζεται ως μωρο! Θα ηταν το ιδιο μωρο ομως αν η δασκάλα του σας ελεγε το μεσημέρι την ωρα της αποχώρησης οτι ειναι πολυ έξυπνο ήσυχο υπακούο παιδι; Η τότε θα ηταν ενα μεγαλο ώριμο παιδι που δεν συμβαδίζει με την ηλικια του;;;;επιπρόσθετα αναφερθήκατε οτι άλλαξε τάξη! Αναρωτηθηκατε το γιατι; Η απλά θεωρήσατε οτι η κυρία του υστερεί απο αγάπη κ στοργή; Μηπως δεν υπήρχε συνεργασία ανάμεσα σε εσάς κ την παιδαγωγό ενώ στο παιδι κ την ιδια υπήρχε; Ειναι λογικό να έχετε τα αγχη σας κ τις φοβίες σας όσο αφορά τα παιδια σας αλλα κ η δική μας η δούλεια εχει το ιδιο άγχος κ τον ιδιο φόβο μρ τον δικο σας για να σας παραδώσουμε τα παιδια σας αρτιμελη κ χαρούμενα! Ειναι άδικο να κρίνουμε κάποιους ανθρώπους που δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους κ να μην τους το αναγνωρίζουμε! Ευχαριστω!
ΑπάντησηΔιαγραφή