Το τελευταίο διάστημα ακούγονται τόσα πολλά από τους πολιτικούς αρχηγούς και γίνονται τόσα λίγα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου που αναρωτιέμαι τι να συμβαίνει άραγε και ο κόσμος τους πιστεύει ακόμα;
Ποιος είναι αυτός ο αυτόματος κόφτης που θα μας παίρνει την μπουκιά από το στόμα για να μας δώσει μετά μακαρόνια και ρύζι από τα κοινωνικά συσσίτια για να χορτάσουμε; Από τη μία κόβουν μισθούς και συντάξεις, καταργούν παροχές υγείας, παιδείας και πρόνοιας και από την άλλη, θέλουν να μας βοηθήσουν τους κακομοίρηδες με διάφορες διανομές τροφίμων και επιδόματα για να μας ξεγελάσουν. Γιατί άραγε μας κόβουν μισθούς και συντάξεις και μετά μας δίνουν μακαρόνια και ρύζι; Για να υπάρχουν μεσάζοντες; Θα μπορούσαν να μην πειράξουν το μισθό και τη σύνταξη του καθενός που έχει πληρώσει με αίμα δουλεύοντας 30 και 40 χρόνια για να τα αποκτήσει και τώρα δεν του τα δίνουν επειδή έτσι θέλουν χωρίς ούτε καν να ρωτήσουν, είναι δηλαδή σα να πας στο φούρνο, να πληρώσεις ένα κιλό ψωμί και ο φούρναρης να μην στο δώσει γιατί έτσι θέλει. Αυτό είναι εντελώς μα εντελώς παράλογο, παράνομο, παράτυπο και κατά τη γνώμη μου όχι ελληνικό. Υπάρχουν άραγε όρια ή μας πήρε η κατρακύλα και κάποια στιγμή θα βουλιάξουμε; Ο Έλληνας έχει αντέξει πολλά, δεν αντέχει όμως εν καιρώ ειρήνης να είναι αιχμάλωτος και σε κατάσταση πολιορκίας στο σπίτι του χωρίς να γνωρίζει το αύριο. Η Πολιτεία πάλι έχει την υποχρέωση να προστατεύει τη ζωή, την τιμή και την περιουσία του πολίτη, πράγμα που τα τελευταία χρόνια είναι αμφίβολο γιατί οι πολίτες αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που τους δημιούργησε η Πολιτεία.
Γ.Ρεθυμιωτάκης
0 Σχόλια